اعتقاد به منجی از سرشت الهی انسانها
نشأت می‌گیرد و همین اعتقاد است که امید را در قلبها زنده می‌کند. ولی
بصورت عام این اعتقاد در کتب اقوام باستان انعکاس پیدا کرده است، با اینکه
روایت منجی، روایتی است اختلاف برانگیز، ولی جلوه آن در تمامی ملل خودنمایی
می‌کند، که البته زاییده این اعتقاد بسیاری از مذاهب است. ولی
پیشگویی‌هایی که در میان ملل مرسوم بود، صد البته ارتباطی انکارناپذیر با
منبعی فرا‌مادی (وحی) دارد زیرا که در تمامی ملل، از شرق تا غرب عالم،
خداوند پیامبری را فرستاده است که این نوید را تبیین نموده یا ثبت در
کتابهایشان بوده است و این اختلافاتی که بعضاً در ابعاد وجود منجی به چشم
می‌خورد، سرچشمه از تجربیات و گرد و غبار تاریخ دارد و قبل از بیان این
عقاید در اقوام و ادیان گذشته، یادآوری می‌شود که شیعه مطمئناً با همه این
عقاید موافق نیست ولی اشاره به آنها تذکری است برای اثبات وجود منجی.
پس در این بخش به بشارات کتب آسمانی گذشته و عقاید موجود در ملل گذشته نسبت به منجی می‌پردازیم.
