فرشته داعی...سلام بر اهل رجب
سلام بر رجب، ماه بارش باران مهر و محبت الهی، ماه رسیدن به سر منزل مقصود، و ماه اُنس شب زنده دارانِ همیشه بیدار با محبوب و معبود بی همتا.
سلام بر هلال رجب که آمدنش مژده پایان اندوه است و بدر آنْ یادآور تولد ماه
تمام، ابوالائمه علیابن ابیطالب که جان عالمیان فدای او باد و منتهایش
نیز نوید بعثت آخرین پیامبر را دارد که توشه رسالتش مبارزه با جهل و نادانی
است و در دودمانش منجی موعودی قرار دارد که تمام پیامبران، از ابتدای خلقت
به عشق و انتظار حکومت او، داعیه دار حق و عدالت بودند.
سلام بر بهار مناجات و بندگی. سلام بر نجوای شبانه اهالی رجب. سلام بر شب
های رجب که پذیرای زاهدان است و سلام بر روزهایش که میزبان عاشقان وصال
الهی است و سلام بر لحظه لحظه رجب که شاهد ذکرِ ذاکران است.
در رثای رجب همین بس که پیامبر (ص) در مورد روز و شب آن میفرماید:
"خدای متعال در آسمان هفتم فرشته ای را قرار داده است که "داعی" گفته
میشود. هنگامی که ماه رجب آید، این فرشته، در هر شب این ماه تا صبح گوید:
خوشا به حال تسبیح کنندگان خدا، خوشا به حال فرمانبرداران خدا. خدای متعال
میفرماید: همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند، فرمانبردار کسی هستم که
فرمانبردارم باشد و بخشنده خواهان بخشایش هستم.
ماه ماه من، بنده بنده من و رحمت رحمت من است. هرکسی در این ماه من را
بخواند او را اجابت میکنم و هرکس از من بخواهد به او میدهم و هرکس از من
هدایت بخواهد او را هدایت میکنم. این ماه را رشته ای بین خود و بندگانم
قرار دادم که هرکس آن را بگیرد به من می رسد."(1)
و عجیب این است که ما غافلیم از این همه لطف و مرحمت خالقی که مخلوق را
برای همنشینی خود میخواند ولی مخلوق اجابت نمیکند و در حالیکه مولا
مناجات بنده و انس او را دوست دارد اما بنده از قبول عنایت او خودداری
میکند.
شاید معروفترین عمل این ماه خواندن دعایی است که امید به رحمت و بخشش خدا در سراسر آن موج میزند:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ یا
مَنْ یُعْطِی الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ یا مَنْ یُعْطی مَنْ سَئَلَهُ یا مَنْ
یُعْطی مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ
وَرَحْمَهً اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا
وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ
شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما
اَعْطَیْتَ وَزِدْنی مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ یا ذَاالْجَلالِ وَالاْکرام
یا ذَاالنَّعْماَّءِ وَالْجُودِ یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ
شَیْبَتی عَلَی النّارِ
در این دعا اعلام میداریم که امید داریم به لطف و مرحمت او به واسطه توبه
از گناهان و دعا به درگاه خدای متعال اما نکته زیبا در اواخر این دعا
آمدهاست که اعطنی جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الآخره کلمه جمیع تکرار شد
ولی در این عبارت واصرف عنی جمیع شر الدنیا و شر الآخره این کلمه تکرار
نشده است
اگر انسان در این باره که چرا در این عبارت بیندیشد، شاید به این نتیجه
برسد که این اختلاف عبارت به این مطلب اشاره دارد که شر امری عدمی است - که
همان دوری از رحمت خدا و محرومیت از بخشایش الهی است - ولی چون خیر امری
وجودی می باشد، گویا انواع آن بیشمار است. ولی اینکه چرا جمیع شر الدنیا؛
تمامی شرهای دنیا در دعا آمده گویا به این جهت است که شرهای دنیا برای همه
مردم معلوم نیست.(2) یعنی در این دنیا به واسطه گناهان و دلمشغولیهای
خود و خاصیت دنیا ممکن است با شرهای به ظاهر متفاوتی مواجه شویم اما در
آخرت که روز پاسخگویی و آغاز سرنوشتی ابدی است تنها یک شر وجود دارد و آن
هم دوری از رحمت و عطوفت خداوند است.
خدواند یاری نماید و مارا از رجبیون قرار دهد همان کسانیکه آرزویی جز وصال
یار ندارند و اشتیاقی غیر از دیدار در آن ها نیست. ذکرشان اللّه ، کارشان
لِلّه و هدفشان کسب خشنودی پروردگار است. «رجبیّون» قصدی جز رضوان الهی
ندارند. بهشتِ آنان توجه محبوب است و دوزخشانْ حرمان یاد او.
هر کس توشه ای از سفره رجب برمی دارد و در خانه تکانی آن، همه می کوشند تا غباری بر گرد جان باقی نگذارند.
خداوند مارا از رجبیون قرار دهد(انشاءالله)
فهرست منابع
1- کتاب المراقبات نوشته آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، صفحات ٩۵
2- ملکى تبریزى، جواد آقا، کتاب المراقبات یا «أعمال السنة»، ص 137
منبع: www.Masaf.ir
هرگونه کپیبرداری بدون ذکر منبع اشکار شرعی دارد.