امروزه رسانههای جمعی، مهمترین ابزار جنگ روانی و استعمار فرانو و ناتوی فرهنگی بهشمار میآیند. علاوه بر رادیو و تلویزیون ماهوارهها، اینترنت و خصوصا شبکههای اجتماعی اینترنتی با رویکردی بسیار زیرکانه و هوشمندانه طرح سیطره بر افکار جهان را در پیش گرفتهاند. به عبارت دیگر آن ها نوک پیکان خود را در جنگ نرم به جای هدف قرار دادن مستقیم فرهنگ ایرانی و اسلامی یا آموزه ها و تعالیمی که مردم ایران با آن بزرگ شده و خو گرفتهاند به سمت دیگری نشانه گرفته و آن سبک زندگی است؛ آنها سعی دارند سبک دیگری از زندگی را که عمدتا سبک زندگی غربی و به طور مشخص سبک زندگی آمریکایی است در قالب فیلمها، سریالها، برنامهها و موضوعات مختلف ترویج کرده و به سمت ایران گسیل کردند. (1)