نفرتی به وسعت تمام بشریت
نفرت را می توان نوع خاصی
از هیجان دانست که از بدو تولد همراه انسان است. به همین دلیل، اغلب
روانشناسان کارکردگرا و تکاملگرا این حس را امری فطری میدانند.
علم
نوین روانشناسی بر این باور است که هیجاناتی مانند نفرت، زمانی در وجود
انسان ها شدت پیدا می کنند که افراد بیش از حد با آن ها درگیر شده و جدایی
از این حس برای آن ها تقریباً غیر ممکن می شود.
بر اساس این دیدگاه،
افراد به فراخور رویدادهایی که شخصاً تجربه می کنند، به حس نفرت دچار شده و
به مرور زمان، این حس چنان در این افراد تقویت می شود که در نهایت رفتار
بیرونی آن ها نیز با حس درونیشان تطابق پیدا کرده و یکی می شود.
اصولاً
حس تنفر در انسان هایی ایجاد میشود که به لحاظ شخصیتی منفعل، ترسو و
درونگرا هستند. مثلاً کودکی که تنهایی را ترجیح میدهد، در موقعیت های
مختلف دچار ترس می شود. این موضوع در مورد افراد بالغی که از لحاظ روحی،
شخصیتی ناپایدار دارند هم کاملاً صادق است.
قلیان حس نفرت و عدم توان
کنترل آن، در فردی که دارای شخصیتی ناپایدار و شکننده است، می تواند زمینه
ساز فاجعه ای مخرب باشد. اکثر قتل های فجیع ثبت شده در محاکم قضایی، دارای
چنین پس زمینه هایی از نفرت کنترل نشده و افسارگسیخته هستند.